از کشتی نوح تا کشتی حسین (ع)

آنچه در رسالت و دعوت ۹۵۰ ساله نوح (ع) بر همگان آشکار شده بود

این نکته مهم بود که آنان میبایست خداوند یکتا را جایگزین تمامی بت ها و

الهه یشان میکردند اما :

آیات ۴۲ و ۴۳ سوره یونس :

(آيه ۴۲)- كوران و كران!

در اين آيه اشاره به دليل انحراف و عدم تسليم آنها در برابر حق كرده، می‏گويد: براى هدايت يك انسان تنها تعليمات صحيح و آيات برگزيده تفسير نمونه، ج‏۲، ص: ۲۹۳

تكان دهنده و اعجاز آميز و دلائل روشن كافى نيست،

بلكه آمادگى و استعداد پذيرش و شايستگى براى قبول حق نيز لازم است،

همان گونه كه براى پرورش سبزه و گل تنها بذر آماده كافى نمی‏باشد، زمين مستعد نيز لازم است.

لذا نخست می‏گويد: «گروهى از آنها گوش به سوى تو فرا میدهند»

اما گويى كرند (وَ مِنْهُمْ مَنْ يَسْتَمِعُونَ إِلَيْكَ).

با اين حال كه آنها گوش شنوايى ندارند

«آيا تو می‏توانى صداى خود را به گوش كران برسانى هر چند درك نكنند»

(أَ فَأَنْتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ وَ لَوْ كانُوا لا يَعْقِلُونَ).

✔ (آيه ۴۳)- «و گروهى ديگر از آنان چشم به تو میورزند و اعمال تو را مینگرند» كه هر يك نشانه ‏اى از حقانيت و صدق گفتار تو را در بر دارد،

اما گويى كورند و نابينا (وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْظُرُ إِلَيْكَ).

«آيا با اين حال تو میتوانى اين نابينايان را هدايت كنى هر چند فاقد بصيرت باشند» (أَ فَأَنْتَ تَهْدِي الْعُمْيَ وَ لَوْ كانُوا لا يُبْصِرُونَ).

در زمان پیامبر اسلام نیز با هلهله و ساز نمیگذاشتند که ایشان پیام خودشان را به راحتی ابلاغ کنند، امام علی (ع) که ۲۵ سال سکوت پیشه کردند، امام حسن (ع) در مقابل منزل خویش سفره غذا پهن میکردند تا در فرصت اندک غذا خوردن صحبت کنند و نهایتا امام حسین (ع) در کربلا با تمامیت وجودی خویش سخن گفتند اما باز هم ساز و دهل و تبلیغات و فعالیت های یزید گوش شنوا را در چنین مردمی کر و چشمشان را کور کرده بود!! تفکر سایه افکنده در عرصه ی عاشورا برای نشنیدن ندای حق

(دعوت امام حسین ع) در واقع همان تفکر ظلمت قوم نوح است نه از این نظر که بازماندگان آنان باشیم !!

منظور آن تفکر ظلمانی نفس است که در طی سالیان هر بار به نوعی خودش را نشان داده است. امروز وجود ۳۰۰۰ شبکه ماهواره ای و عدم شناخت درست از دین اسلام هم همین پیامد را به دنبال خواهد داشت.

چشمی که خواسته و ناخواسته و گوشی که خواسته و ناخواسته در این (دجاله ی) زمان نگریست و آنچه را که نباید !!! دید و شنید دیگر نمیتواند دعای فرج مولا را از ته دل بخواند تنها میشود لغلغله زبانش!!!

چشم و دلش طهارت دیدن مولا را نخواهد داشت!!!!!!

تعبیر قرآن به مغروقین در بحث قبل دقیقا به این نکته اشاره دارد

که حتی قبل از ظهور با وجود تفکر مهدوی عدم وجود رفتاری مناسب با این تفکر ما را جزو مغروقین خواهد ساخت نه کشتی نشستگان!!!!!!!!!!

مبحث دوم : حس گرایی

از نظر قوم نوح اثبات گرایی یا پوزیتیویسم که درباره خداوند ممکن نشد پس حالا که دیده نمیشود حداقل باید قابل لمس باشد!!

( اپریسم) یا حس گرایی : یعنی اصالت آزمایش کردن ؛ اگر قابلیت آزمایش شدن ندارد “رد” میشود. در چنین تفکری وقتی فرد توانایی لمس کردن را ندارد دچار سردرگمی میشود. این گروه زیباترین آفریده خداوند یعنی (عقل) را به ناکجاآباد میفرستند و به دنبال آزمایش همه چیز در لوله های تنگ آزمایشگاهیشان هستند!!!

دنیای امروز تفاوت بین دو دیدگاه است :

اول: معرفت را منحصر به همین چهارچوب های مادی میبیند . پسر نوح فقط طوفان و آب را میبیند ؛ برای رهایی از طوفان به ۵ حس خودش اکتفا میکند و جواب پدر که او را به کشتی فرا میخواند راهیه بلندترین کوهی میشود که دیده است و تجربه کرده !!!!!!

دوم : دیدگاه دوم میگوید تفکر اولی جزئی است و چیزهایی بالاتر از حس وجود دارند؛ با توجه به این تفکر است که نوح( ع )به دستور خداوند و در مقابل دیدگان همین مردمی که برای شناخت وابسته به ۵ حس خود هستند کشتی میسازد. پیامبر خدا میداند این طوفان امر الهی است و وقتی واقع شود هیچ خشکی بر سطح زمین باقی نخواهد ماند تا پسرش بر روی آن ایمن باشد.

حرکت امروز ماهواره ها ایجاد یک برآیند و نتیجه گیری عقلی از همه وقایع اتفاق افتاده در اعصار گذشته است(مستندهای علمی که به وفور در این شبکه ها به نمایش درمی آیند تمام تلاششان آن است که تمام وقایع اتفاق افتاده و بیان شده در قرآن را که به نوعی عذاب الهی بودند و نشانه ای برای امروزمان به نوعی حادثه های علمی که دارای علت های مشخص بوده اند ؛ بیان شوند) و تجربه به نمایش درآمده عاملی میشود که بشر امروز با رویکرد تجربه گرایی( اکسپریمنتالیسم) هر آنچه دیده بپذیرد و ندیده ها را منکر شود !!! ( چقدر به دیدن این مستندها علاقه داریم در حالیکه توصیه ولی امر مسلمین ( انس با قرآن) است !!!!!!!

عرصه عاشورا در کربلا بزرگترین رویارویی این دو نظر بوده است آنجا که امام حسین ع همه چیز را برای آن مردمان گفتند و تنها اندک مردمانی خدایی شدند!!

قیام امام زمان (عج) و وقوع عذاب در روز عظیم دقیقا مصداق همین دو دیدگاه گفته شده درباره تکیه بر حس و یا تکیه بر غیب الهی است .

سؤال اینجاست که ما در کدام تفکر غوطه وریم ???

در برخواستن طوفان به دنبال کوهیم یا سوار کشتی میشویم???

در کشاکش عاشورا به ندای حق لبیک می‌گفتیم یا به دنبال گندم ری بودیم??? امروز کجای این تقسیم بندی ایستاده ایم ?!!!!?

اللهم عجل لولیک الفرج